Kara za niewykonywanie lub niewłaściwe realizowanie kontaktów rodzica z dzieckiem.

Często rodzice żyjący w rozłączeniu borykają się z problemami dotyczącymi kontaktów z dzieckiem i zastanawiają się czy można w jakiś sposób ukarać rodzica, który nie realizuje lub niewłaściwie wykonuje kontakty z dzieckiem. Odpowiedź jest potwierdzająca.

W sierpniu 2011 roku wprowadzone zostały do Kodeksu Postępowania Cywilnego przepisy określone w art. 59815 – 59822, które przewidują możliwość nałożenia kary pieniężnej na osobę, która uchyla się od obowiązku realizowania kontaktów.

Wspomniana regulacja ma na celu wzmocnienie prawidłowego wykonywania kontaktów z dzieckiem przez obydwoje rodziców. Oznacza to, że sankcja może zostać nałożona zarówno na rodzica, pod którego opieką dziecko pozostaje (najczęściej jest to matka, która utrudnia lub uniemożliwia kontakty ojca z dzieckiem), jak i na osobę, która do kontaktu jest uprawniona (najczęściej jest to ojciec, który nie wywiązuje się z ustalonego sposobu kontaktu z dzieckiem).

Jak wygląda postępowanie związane z nałożeniem kary?

Postępowanie w sprawach dotyczących wykonywania kontaktów z dzieckiem ogranicza się generalnie do ustalenia istnienia wykonalnego orzeczenia regulującego kontakty z dzieckiem oraz do ustalenia, czy doszło do naruszenia przy realizacji tego orzeczenia. Postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej na osobę, która nie realizuje kontaktów z dzieckiem co do zasady dzieli się na dwa etapy.

Etap pierwszy – zagrożenie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej.

Pierwszy etap uregulowany został w art. 59815 Kodeksu Postępowania Cywilnego i odnosi się do tego, że sąd może zagrozić nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku realizacji kontaktów na rzecz strony przeciwnej. Regulacja art. 59815 § 1 Kodeksu Postępowania Cywilnego znajduje zastosowanie, jeśli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje obowiązków wynikających z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem albo wykonuje je niewłaściwie. Z kolei art. 59815 § 2 Kodeksu Postępowania Cywilnego odnosi się do tych przypadków, gdy to osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem.

Sąd podejmuje decyzję po wysłuchaniu stron oraz po dokładnym rozważeniu danej sytuacji. Dodatkowo w trakcie postępowania należy wykazać na czym konkretnie polegały naruszenia. Wysokość kwoty jest uzależniona od sytuacji majątkowej i finansowej osoby, na którą ma być nałożone zagrożenie. Sąd może uznać za celowe nakazanie zapłaty określonej kwoty w razie spóźnienia się rodzica na termin spotkania, innej zaś w przypadku nieprzyjścia na spotkanie. Podobnie sąd może zagrozić rodzicowi sprawującemu nad dzieckiem opiekę zapłatą innej kwoty pieniężnej, jeśli utrudnia on kontakty realizowane jedynie drogą telefoniczną, a innej w razie uniemożliwiania odbycia kontaktów przez drugiego rodzica, jeśli nie wpuszcza go do mieszkania.

Etap drugi – nakazanie zapłaty określonej kwoty.

Etap drugi został uregulowany w art. 59816 Kodeksu Postępowania Cywilnego. Etap ten ma miejsce wtedy, kiedy do naruszenia kontaktów dochodzi w dalszym ciągu już po zagrożeniu zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej. W takiej sytuacji sąd nakazuje zapłatę określonej kwoty, która jest iloczynem liczby naruszeń i kwoty orzeczonej w pierwszym etapie postępowania.

Istotne jest to, że sąd może w wyjątkowych wypadkach zmienić wysokość sumy pieniężnej ze względu na zmianę okoliczności. Uprawnienie sądu w tym przedmiocie zostało jednak zastrzeżone jedynie w odniesieniu do wyjątkowych wypadków, jeśli okoliczności uległy zmianie. Zmiana ta musi mieć charakter istotny, a jednocześnie okoliczność, czy taka zmiana okoliczności miała miejsce, podlega swobodnej ocenie sądu.

Zwrot wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem kontaktu.

 Przepis art. 59817 Kodeksu Postępowania Cywilnego reguluje kwestię zwrotu uzasadnionych wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem do kontaktu, jeżeli do kontaktu nie doszło wskutek niewykonania lub niewłaściwego wykonania obowiązków wynikających z orzeczenia albo ugody przez osobę, pod której pieczą dziecko pozostaje. W takiej sytuacji osobie uprawnionej do kontaktów przysługuje także zwrot kosztów podróży i pobytu oraz powrotu do miejsca stałego pobytu.

Podobnie jest, jeżeli osoba uprawniona do kontaktu narusza obowiązki dotyczące kontaktu wynikające z orzeczenia albo ugody i powoduje tym powstanie wydatków po stronie osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, tej drugiej osobie przysługuje zwrot uzasadnionych kosztów.

Pomoc Adwokata

Pamiętaj, że jeśli potrzebujesz adwokata, to chętnie Ci pomogę. Doradzam klientom z obszaru całej Polski, w tym również w ramach konsultacji online oraz porad telefonicznych. Zapraszam serdecznie do zapoznania się z moją ofertą oraz do kontaktu!